Wschowa jest zabytkowym miastem z zachowanym średniowiecznym układem urbanistycznym oraz wieloma historycznymi, cennymi budynkami, m.in. gotyckim kościołem farnym, klasztorem franciszkanów, wyjątkowym dziedzictwem polskiej reformacji: luterańskim kościołem Żłóbka Chrystusa (Kripplein Christi) i Staromiejskim Cmentarzem Ewangelickim, a także z zespołem kamienic mieszczańskich i ratuszem.
W historycznym układzie przestrzennym Wschowy można wyraźnie odczytać rozwój miasta od średniowiecznej lokacji poprzez powstanie przedmieść: Polskiego i Głogowskiego oraz założonej w 1633 r. Nowej Wschowy, czyli Nowego Miasta (dzisiejszy rejon pl. Kosynierów), a następnie w 1658 r. Nowego Miasta Górnego (rejon ul. Zielony Rynek).
W krajobrazie Wschowy zapisany jest także nowoczesny okres budowy miasta z XIX i XX w.
Podjęty przez Stowarzyszenie Czas A.R.T. projekt: „Wschowskie ulice”, oparty na danych zebranych podczas kwerend w bogatych zbiorach zgromadzonych w archiwach państwowych, ale także odczytanych z kart starej korespondencji, planów, zdjęć z rodzinnych albumów i wspomnień ukazuje rozwój przestrzeni miejskiej. Obraz, który wyłonił się z pożółkłych kart i fotografii, to niezywkła historia miasta i jego dawnych mieszkańców. Rozwijające się rzemiosło, budowa nowych warsztatów, zakładów pracy, domów, bogactwo usług, dbałość o estetykę i krajobraz miasta uczyniło Wschowę atrakcyjnym miejscem do życia dla wielu pokoleń wschowian. W dotychczas wydanych tomach „Wschowskich ulic” każdy czytelnik może udać się w podróż w czasie, do świata przeszłości będącego źródłem wiedzy i inspiracji do kolejnych badań.
Prace remontowe i konserwatorskie przy wschowskich zabytkach wielokrotnie wsparło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w ostatnich latach włączyła się także Polsko-Niemiecka Fundacja Ochrony Zabytków Kultury (Deutsch-Polnische Stiftung Kulturpflege und Denkmalschutz).
