Najważniejszym zabytkiem Konradowa jest kościół p.w. św. Jakuba Apostoła Starszego. Drewniana świątynia istniała tu przed 1367 r. Z II poł. XVI w. pochodzi murowany jednonawowy kościół, orientowany, z czasem rozbudowano prezbiterium i dobudowano zakrystię. Od zachodu przylegała kaplica św. Anny, która uległa zniszczeniu. Nad wejściem od strony południowej znajduje się tablica fundacyjna z datą 1583. We wnętrzu barokowy, architektoniczny ołtarz główny z cudownym obrazem Matki Boskiej Pocieszycielki z Rzęsnej Polskiej (XVII w.). Wizerunek Matki Bożej z dzieciątkiem powstał w XVII w. i do 1945 r. znajdował się na terenie archidiecezji lwowskiej. W 1945 r. został przywieziony przez ks. Franciszka Wierzbickiego. Z inicjatywy proboszcza ks. Bolesława Dratwy, pragnącego ożywić kult Matki Bożej Pocieszenia na nowym terenie, zapadła decyzja o intronizacji obrazu. Uroczystość, której przewodniczył bp Paweł Socha, odbyła się 11 listopada 1979 r.
W ołtarzu bocznym po stronie południowej dwa obrazy św. Jakuba Starszego, patrona świątyni. W zwieńczeniu starszy, barokowy w polu głównym ołtarza młodszy z XIX w. Malowidło flankują figury św. Józefa i św. Wawrzyńca. Po stronie północnej ołtarz boczny św. Anny.
Na ścianie północnej znajduje się marmurowa płyta pamiątkowa upamiętniająca śmierć jezuity ks. Jeremiasa Fischera, rektora głogowskiego Kolegium Jezuickiego, który 23 maja 1634 roku został zabity postrzałem w serce, w okolicach Goli. W setną rocznicę śmierci epitafium ufundowali wschowscy jezuici.
Figury Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana Ewangelisty z XVI w. pierwotnie tworzyły grupę ukrzyżowania na łuku tęczowym.
Kościół otoczony jest murem z dwiema bramami – gotycką z XVI w. i nowszą z XVIII wieku.
