Obecnie Wincentowo to niewielki przysiółek Osowej Sieni. Bardzo ciekawa jest historia tego miejsca. Przysiółek powstał w 1833 roku kiedy to ówczesny właściciel Niechłodu Wincenty Żółtowski zmuszony przepisami zniesienia poddaństwa dziedzicznego w Prusach oddał część ziemi swoim chłopom w ramach rekompensaty. Ponieważ ziemie te były oddalone od Niechłodu – uwolnieni chłopi zbudowali swoje domy na przyznanej im ziemi i tak powstało Wincentowo.
Po zakończeniu I wojny światowej granicę państw polskiego i niemieckiego wyznaczono pomiędzy Wincentowem a Niechłodem oddzielając te miejsca na trwałe od siebie.
sięgają roku 1833, data ta widnieje na belce w jednym z domów. W wyniku zniesienia poddaństwa dziedzicznego w Prusach (11.11.1809) ówczesny właściciel wsi Niechłód, Wincenty Żółtowski, w ramach rekompensaty oddał ziemię położoną na południowym zachodzie wsi chłopom. W nowej miejscowości powstało 7 gospodarstw ( 4 mniejsze i 3 większe).
pochodząca od imienia dziedzica Niechłodu – Wincentego Żółtowskiego. W 1874 r., w wyniku germanizacji brzmiała – Wiesenthal. Po zakończeniu I wojny światowej, wyznaczone nowe granice rozdzieliły Niechłód od kolonii Wincentowo (niem. Wiesenthal), w której usytuowano niemiecki punkt graniczny podległy Urzędowi Celnemu w Osowej Sieni. Granica polsko-niemiecka przebiegała na cieku wodnym rozdzielając osady po różnych stronach linii granicznej. Dziś biegnie tędy granica województw: lubuskiego i wielkopolskiego. Przed II wojną światową w Wincentowie mieszkało około 37 osób. Dziś przysiółek jest malowniczą osadą położoną z dala od miasta, większych dróg, pośród pól. łąk i lasów.
w Osowej Sieni i Wincentowie nastąpiła prawie 100-procentowa wymiana ludności. Natomiast w Niechłodzie pozostało wiele osób polskojęzycznych, które znały historię tej kapliczki i jest ona im do dzisiaj bliska. Raz w roku w maju w Wincentowie jest odprawiana msza święta na łonie natury przed kapliczką. Na prośbę mieszkańców Niechłodu i Zbarzewa mszę tę odprawia ksiądz proboszcz ze Zbarzewa. Samochodami zjeżdża się tutaj mnóstwo parafian. Samochody jadą polną drogą wzniecając chmury polnego pyłu. Przekraczają granicę województwa będącą również granicą diecezji poznańskiej z zielonogórsko-gorzowską by raz w roku modlić się w miejscu, które niegdyś było kolonią Niechłodu, a którego przynależność zmieniły wichry I i II wojny światowej. Jednak tradycja ta jest bardzo silna i przetrwała mimo niesprzyjającego biegu historii.
Idąc polną drogą od kaplicy na południe wędrowiec dojdzie do drewnianego krzyża przy drodze prowadzącej do Osowej Sieni. Stąd tylko 4 km wśród pól do dawnej wsi rodu Ossowskich.
Obecnie wieś jest położona w województwie lubuskim, powiecie wschowskim, gminie Wschowa. W latach 1975-1998 wieś znajdowała się w województwie leszczyńskim.
Położenie geograficzne: 510 51’ 02” N 160 22’ 26” E
